κλεισούριν

κλεισούριν, τὸ (Μ)

η κλεισούρα*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κλεισούρα + υποκορ. κατάλ. -ιν (< -ιον), πρβλ. ανήθ-ιν, κρομμύδ-ιν].